HE4 در غشای بافت های تناسلی نرمال زنان، و در مجاری تنفسی بیان می شود. اولین گزارش مبتنی بر معرفی HE4 به عنوان یک بیومارکر سرمی قدرتمند برای سرطان تخمدان، در سال 2003 منتشر شد. اخیرا مور (Moore) و همکارانش مجموعه ای از مقالات را منتشر کرده اند که در آنها از ترکیب CA-125، HE4، و موقعیت یائسگی برای تشخیص زودهنگام تومور بدخیم تخمدانی استفاده نموده اند. مور و همکارانش از 259 زنی که برای توده های ضمائم رحمی تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند، نمونه سرم و ادرار تهیه کردند. سپس نمونه ها را برای ارزیابی سطوح 9 بیومارکر، CA-125، SMRP، HE4، CA72-4، activin، inhibin، osteopontin، EGFR، و ERBB2(Her2) مورد آزمایش قرار دادند. به عنوان یک مارکر تنها، HE4 بالاترین میزان حساسیت را (72.9 %) با حالت اختصاصی بودن 95% نشان داد. زمانی که CA-125 در ترکیب با HE4 مورد استفاده قرار گرفت، بیشترین میزان حساسیت (76.4 %) با حالت اختصاصی بودن 95% حاصل شد.

 بنابراین HE4 بهترین مارکی است که می تواند به تنهایی برای تشخیص، در مرحله I بیماری مورد استفاده قرار بگیرد. با این وجود، ترکیب CA-125 , HE4 و ارزیابی همزمان این پروتئین ها در سرم بیمار، بیومارکری دقیق تر برای شناسایی سرطان تخمدان می باشد.